Ιστορίες επιτυχίας από ΕΣΔΔΑ, ΑΣΕΠ και ΕΣΔΙ

Καλημέρα και από εμένα. Κατάφερα να περάσω με την πρώτη απόπειρα στον εν λόγω διαγωνισμό. Σε γενικές γραμμές θέλω να πω πως βοηθήθηκα απο τα φροντιστηριακά μαθήματα λόγω της κατευθνσης που δωθηκε κυρίως στον πως να διαχειριστεί η υλη και πως συνδέονται συναφη κομματια της υλης που ειναι διασπαρτα μεταξυ τους. Φυσικά οι σημειωσεις των δικων μου διδασκοντων ηταν εξαιρετικές, όπως εξαιρετικά βοηθητική ήταν και η δουλεια της Λίνας, καθως συναντησα υλικο που πρωτη φορά αντίκρισα εδω και μαλιστα πολυ οργανωμένο! Δεν θεωρω οτι ενα φροντιστηριο ειναι αναγκαια συνθηκη για να εισαχθει κανεις στην ΕΣΔΔΑ, διότι, αν και βοηθητικό, υπαρχουν πολυαριθμες περιπτωσεις που αποδεικνυουν το αντιθετο. Θεωρώ ότι κάθε μυαλο είναι διαφορετικό και χρειάζεται διαφορετικό χρόνο κανεις για να αφομοιωσει την υλη με τον δικο το τροπο. Συνεπως δεν υπαρχει "φορμουλα" επιτυχιας εδω. Στην δική μου περίπτωση απαιτηθηκαν άπειρες εργατοωρες για να αφομοιωσω το υλικό και να εξοικειωθω καταλληλα, μάλιστα με το που ξεκινησα την προετοιμασία σταμάτησα να εργάζομαι, διότι από ένα σημείο και μετά για εμένα η καθημερινή ενασχόληση και διάβασμα ξεκινούσε απο 8ωρα, ξεπερνωντας συχνα και το 12ωρο.Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω πως αυτό αφορά τη δική μου εμπειρία και πως, σε καμια περιπτωση, δε θα ισχυει για όλους. Απίστευτη σημασία δεν έχει τόσο το ωράριο (καθως ειμαι σε θέση να κατανοησω πως οι υποψηφιοι μελλοντικοι συναδελφοι δεν εχουν το νεαρο της ηλικιας μου, πραγμα που συνοδευεται με πληθoς υποχρεωσεων που αφορουν ειτε την οικογενεια, είτε φυσικα και εργασιακες υποχρεωσεις) αλλά η μεθοδικότητα , η οργάνωση και η μελέτη του όγκου της ύλης και πως αυτή θα διαμοιραστεί στον χρόνο που ο καθένας μπορεί να διαθέσει. Σε κάθεση περίπτωση πιστευω πως απαιτείται συνέπεια και συνεχείς επαναλήψεις καθώς εδώ το κλειδί δεν είναι η αποστηθιση αλλά η σε βάθος κατανόηση της ύλης, και μάλιστα βάζοντας μια προσωπική πινελιά, χωρίς απλα να αναπαραγονται λόγια συναδέλφων, διδασκόντων, συγγραφέων κοκ. θεωρώ εξίσου σημαντική την ικανότητα συρραφής (ενδεικτικα με βοηθησε μετα το διαβασμα μου να ασχολόυμαι με θεματικες στις οποίες προσκολλούσα πληροφορίες από διάσπαρτα κομμάτια της ύλης τα οποία είναι σχετικά, και θα μπορουσε εδω να είναι κάτι ιστορικό, πολιτική επιστίμη, ένα συναφες σχόλιο ενος θεωρητικού που μπορει να χρησιμοποιηθει σε εναν πρόλογο, όπως επίσης και "σβήσιμο" ενός δοκιμίου με επικαιρότητα και ίσως έναν κριτικό σχολιασμό,όντας πάντα "στρογγυλή" και χωρις να παίρνω θεση), και το αφήγημα από μόνο του. Μία απαρραίτητη προυπόθεση είναι να κατέχει κανείς τη γνώση, αλλά το πώς θα διαχειριστεί κανείς την πληροφορία που κατεχει και το πως θα την ενταξει σε ένα δοκίμιο είναι υψιστης σημασίας, ακόμη και αν η πληροφοριες και η γνώση δεν είναι επαρκείς (και αυτό παλι για εναν διορθωτη μπορει να ειναι και υποκειμενικό). Σε γενικές γραμμές θα ήθελα να τονίσω πως απαιτείται γερό στομάχι, θα υπάρξει κουραση και ισως και απογοήτευση και αυτό είναι οκ. Δεν είναι ευκολο αλλα ουτε και ακατορθωτο. Εμπιστοσύνη παιδια στον εαυτό σας (και ας εχετε ειδικότητα μη σχετική, καθώς πάντοτε δημιουργειται προτστιθέμενη αξία κατα τη γνωμη μου λόγω ποικιλομορφιας) και βουρ!! Ευχαριστώ τη Λίνα για την πολιτιμη βοηθεια και εύχομαι στους επόμενους καλη δύναμη και να απολαύσουν το ταξίδι με όσο λιγότερο άγχος γίνεται!

Δεν μπορούσα να μη σου απαντήσω! Πρώτα από όλα συγχαρητήρια για την επιτυχία σου αυτή αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε και όλα τα "κακά" και "άσχημα" που σου έτυχαν την περίοδο αυτή. Αν μου έγραφες θα σε βοηθούσα κι εγώ και το ξέρεις. Για την απώλειά σου έχω να σου πω μόνο κουράγιο και μείνε δυνατή γιατί έχω χάσει κι εγώ τον αδελφό μου και ξέρω ότι τίποτα που θα σου πω δεν θα σε κάνει να νοιώσεις καλύτερα. Μακάρι να μην είχε φύγει ποτέ. Να ήταν εδώ να χαιρόταν κι εκείνος μαζί σου.

Ότι άλλο χρειαστείς ποτέ μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου... δεν ξέρω σε τι ... σε εργασία σε κάτι που δεν καταλαβαίνεις... είμαι εδώ για σένα.

Η δύναμή σου και το πείσμα σου... είμαι σίγουρη ότι είναι χαρίσματα της οικογένειάς σου και φαντάζομαι και του πατέρα σου! Να είσαι πάντα καλά και να κοιτάς ψηλά... κάπου εκεί είναι και μας βλέπουν και χαίρονται για εμάς.

Σε κάποιον προηγούμενο διαγωνισμό είχα διαβάσει το σχόλιο κάποιου/ας που έλεγε πως ενώ τις δύο πρώτες φορές που έδωσε είχε λιώσει στο διάβασμα και δεν πέρασε, την τρίτη πήγε στο χαλαρό και χωρίς προετοιμασία και πέρασε άνετα. Τότε μου είχε κακοφανεί το σχόλιο, σκεπτόμενη "πώς είναι δυνατόν να περάσει κανείς όταν πάει σχεδόν τουρίστας" ενώ κόσμος κόβεται με τρελή προετοιμασία ετών. Κι όμως το ίδιο ακριβώς συνέβη και σ' εμένα και δεν είναι καθαρή τύχη όπως νόμιζα.

Την πρώτη φορά που έδωσα είχα προλάβει να ασχοληθώ λίγους μόνο μήνες (αν και διάβαζα φουλ απ' την αρχή) και πήγα διερευνητικά διαβάζοντας σημειώσεις φροντιστηρίου και χωρίς να έχω γράψει καμία εργασία. Πήγα τέλεια κράτος και δεξιότητες και κόπηκα οικονομία, στην οποία πρόλαβα να απαντήσω μόνο τα μισά θέματα.

Την δεύτερη φορά διάβασα αμέτρητες ώρες όλο το διάστημα και έκανα και πολλά μαθήματα. Αισθανόμουν (και μου έλεγαν) ότι είμαι προετοιμασμένη για τα πάντα. Ωστόσο, στην οικονομία έπεσε το ένα θέμα που δεν είχα και δεν πρόλαβα να κάνω επανάληψη (πάντα μπορεί να συμβεί αυτό δυστυχώς) και ενώ είχα πάνω από 40 στα άλλα δύο, κόπηκα με 29 σε αυτήν.

Μετά από αυτή την απογοήτευση είχα αποφασίσει να μην ξαναδώσω, καθώς δεν μπορούσα να φανταστώ με τίποτα τον εαυτό μου να ξανακάνει τόσες θυσίες και τόση προσπάθεια. Ωστόσο, όταν βγήκε η επόμενη προκήρυξη, άτομα του περίγυρού μου με παρακίνησαν να πάω να δώσω "μπας και" και τελευταία στιγμή αποφάσισα να το κάνω. Αυτό που με έπεισε ήταν πρώτον πως ο προηγούμενος διαγωνισμός (28ος) ήταν λίγους μήνες πριν, οπότε όλο και κάτι θα θυμόμουν, και δεύτερον πως είχα μόνο έναν-δυο μήνες μπροστά μου για διάβασμα, επομένως δεν θα χρειαζόταν να μπω πάλι σε αυτή την πολύμηνη κοπιαστική διαδικασία. Όντως ασχολήθηκα ελάχιστα κυρίως βλέποντας πολύ basic σημειώσεις για να θυμηθώ έννοιες, χωρίς να εμβαθύνω.

Εντέλει θεώρησα πως πήγα μέτρια, σίγουρα χειρότερα από την προηγούμενη φορά που είχα κοπεί, και δεν διάβασα για β΄ στάδιο. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα και είδα ότι είχα περάσει και μάλιστα σε καλούτσικη θέση δεν μπορούσα να το πιστέψω. Αυτό που δεν είχα υπολογίσει είναι πως πλέον δεν χρειάζεται να πας τέλεια κάπου αλλά απλώς να πάρεις βάση. Βέβαια ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις αν θα πάρεις 29 ή 31 κι εγώ σκεφτόμουν με βάση το χειρότερο σενάριο, το οποίο ήταν λάθος μου. Μην έχοντας διαβάσει ούτε τώρα ούτε και στο παρελθόν για β' στάδιο ήμουν πολύ απαισιόδοξη αλλά μιας και μόλις είχα φύγει από τη δουλειά μου και είχα χρόνο, αποφάσισα για τις μέρες που είχα μπροστά μου να διαβάσω ασταμάτητα. Τελικά, διαβάζοντας κυρίως υλικό της Λίνας και το βιβλίο του ΕΑΠ πήγα ανέλπιστα καλά και πέρασα σε πολύ καλή θέση.

Τα συμπεράσματά μου είναι τα εξής:

1. Ο τεράστιος όγκος πληροφοριών δεν είναι αυτός που θα σώσει τον/την υποψήφιο/α. Στην αρχή όντως πρέπει να αφομοιώσει πολλές πληροφορίες αλλά όσο προχωράει πρέπει να κρατάει την ουσία και να εμβαθύνει. Μην τρελαίνεστε για τη λεπτομέρεια όπως έκανα εγώ, είναι λάθος τακτική.
2. Με το νέο σύστημα το παν είναι να μην κοπείς πουθενά, επομένως αν είστε πιο καλοί/ές σε ένα μάθημα δώστε πολύ παραπάνω βάρος στα άλλα. Μη σκεφτείτε να το "τελειοποιήσετε" για να σας ανεβάσει τον μέσο όρο γιατί τι να το κάνετε το 43 όταν στο άλλο μάθημα έχετε 29;
3. Θεωρώ αναγκαίο να έχει γράψει κανείς τουλάχιστον μία φορά κάποιο θέμα ώστε να δουλέψει με τη διαχείριση του χρόνου. Φυσικά όσο περισσότερα θέματα τόσο το καλύτερο. Το ιδανικό είναι ένα θέμα ανά κάθε μεγάλη ενότητα, αντιστοιχεί σε αμέτρητες ώρες διαβάσματος και τουλάχιστον στην περίπτωσή μου ό,τι έγραψα δεν το ξέχασα ποτέ. Και την ώρα που γράφετε μην προσπαθείτε να αναφερθείτε εξαντλητικά σε ό,τι γνωρίζετε, απλώς πιάστε έστω ακροθιγώς όσες περισσότερες πλευρές μπορείτε προσπαθώντας να μην αφήσετε τίποτα αναπάντητο και βέβαια τονίστε την ουσία της απάντησης ώστε να μην χάνεται.
4. Αν ο/η υποψήφιος/α διαβάζει καιρό μεθοδικά δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσει κάποια στιγμή. Επειδή ακριβώς παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ο παράγοντας τύχη, το μυστικό της επιτυχίας είναι στην επιμονή. Φυσικά είναι τόσο ψυχοφθόρα διαδικασία που δεν είναι εύκολο να επιμείνει κανείς αλλά τουλάχιστον προτού πάρετε απόφαση αν θα συνεχίσετε, να έχετε στο μυαλό σας πως δεν θα χρειαστεί να "σκοτώνεστε" στο διάβασμα σε κάθε διαγωνισμό. Κάθε φορά θα είστε όλο και πιο έτοιμοι/ες, με όλο και λιγότερα (συν την εμπειρία και την ψυχολογική ετοιμότητα). Αν είστε σε δίλημμα να πάτε να δώσετε ή να μην πάτε, να πάτε οπωσδήποτε! Το ιδανικό είναι να το πάρετε όσο πιο χαλαρά γίνεται από ένα σημείο και μετά και να σκέφτεστε ότι αν δεν γίνει τώρα, θα γίνει στον επόμενο. Αν ήσασταν τώρα άτυχοι/ες, την επόμενη θα είστε τυχεροί/ές!

Ευχαριστώ κι εγώ για όλη τη βοήθεια που είχα από το φόρουμ. Ειδικά για άτομα που δεν έχουν γνωστούς που να περνάνε τα ίδια ώστε να μπορούν να τα συζητούν, η ψυχολογική υποστήριξη που βρίσκεται εδώ είναι ανεκτίμητη. Καλή τύχη, ψυχραιμία και επιμονή (η τριπλέτα της νίκης)!

Γλυκύτατη σε όλα τα καλά σου λόγια!!! Να είσαι καλά και να μη χαθούμε συναδέλφισσα!!!

Όταν βγει η προκήρυξη,θα κάνεις ηλεκτρονικά την αίτηση και με τον αριθμό πρωτοκόλλου θα πας να δώσεις!

Ευχαριστώ πολύ!!!!